vrijdag 19 juni 2009

Maarten Kuypers ‘Vliegwiel van het Qreamteam’



Naam: Maarten Kuypers
Projectleider Qreamteam

Wat is je ambitie op C2C gebied?
‘Ervoor zorgen dat de designers in het Qreamteam minimaal een C2C gecertificeerd product ontwerpen en erkenning krijgen.’
Raakt geïnspireerd door?
‘Door enthousiaste mensen.’
In aanraking gekomen met C2C door?
‘Door de documentaire van Tegenlicht.’
Wat moet de buitenwereld van Maarten Kuyper weten?
‘Dat ik een gedreven jongen ben, een gedreven creatief leider van een multidisciplinair Qreamteam.’


Een houvast, een handvat en een businessmodel, dat is C2C volgens Maarten Kuypers, de projectleider en aanjager van C2C binnen het Qreamteam. De inspirerende filosofie is volgens Maarten, een redelijk afgebakend terrein. Wat het werken aan producten binnen de filosofie zowel moeilijker als makkelijker maakt.

‘Ik kan anderen inspireren er iets mee te doen, ze helpen het te implementeren in een ontwerp, maar het is lastig. Het is te stil rond C2C, vooral in de regio, het is te rustig.’ Maarten biedt een houvast aan het team. Voor de C2C bank van Frank Zanders heeft hij veel materialenonderzoek gedaan, ondersteunde hij het proces. De laptoptas ‘This bag is not mine’ van Jannie Schmitz en Mieke Ummels is o.a. op initiatief van Maarten ontworpen.

Samen met Marcel Tabbers was hij ook degene die het idee om C2C producten te ontwerpen, introduceerde bij het team. ‘We hebben voorgesteld om naar de IMM te gaan en daar C2C producten voor te ontwerpen of op zijn minst hier een zoektocht naar te beginnen.’ C2C was en is een echte uitdaging voor het team. Elk ontwerp moet helemaal onderzocht worden en er zijn nog te weinig materialen voorhanden.

Hij probeert het team te inspireren om nog meer met de filosofie te werken, maar hij wil ze niet pushen. ‘Het team staat erachter, heeft de filosofie in de armen gesloten, maar ik kan het initiatief niet blijven nemen. Het vliegwiel moet vanzelf gaan draaien. ‘ Het is een enorme uitdaging voor het team, vindt Maarten, soms moeten er compromissen gesloten worden. ‘Maar waar zit het break even point?’

In het dagelijkse leven komt hij duurzaamheid overal tegen. ‘Als je ergens enthousiast over bent loopt dit ook over in je privé leven, je gedachtegoed draag je altijd uit’. Maarten ziet dat terug in zijn leven. Duurzaamheid vind hij belangrijk, maar als persoon kan hij zelf geen innovatieve duurzame producten ontwerpen, hij kan alleen bijdragen als consument, door de juiste artikelen te kopen. Hij is bewust in zijn aankoopgedrag, als hij de keuze heeft tussen verschillende producten kiest hij voor de milieuvriendelijke variant.

Hij heeft geen auto, reist net zoals zijn vriendin met de trein en eet veel vegetarisch. Het enige vlees dat hij binnenkrijgt, zijn af en toe wat plakjes salami tijdens de dagelijkse gezamenlijke lunch met het wat leden van het Qreamteam. ‘Ik ben er bewust mee bezig zo milieuvriendelijk mogelijk te zijn, zo ben ik, maar ik ben ook op en top een consument, ik hou van consumeren, vind het een heerlijk recht.’

Als gadgetfreak zou hij graag een milieuvriendelijke computer hebben, maar die keuze is er meestal niet, of is veel te duur. ‘Ik wordt beperkt door mijn budget. Ik wil een bijdrage leveren. Ik zou groene energie of een zonnepaneel op het dak willen hebben, maar ik huur, dus ik kan die veranderingen niet doorvoeren. Zodra ik een eigen woning heb zou het een van de eerste dingen zijn die ik op mijn dak wil hebben.’

Hij vindt de Cradle to Cradle filosofie fantastisch, maar blijft wel objectief. Zo vind hij het soms heel irritant als Braungart weer komt met zijn verhaal over de biodegradable verpakking van het Unilever ijsje. ‘Ik heb gebeld naar Unilever, met iemand die daar over het milieu gaat gesproken en die had er nog nooit van gehoord. Het is er gewoon niet. Dan moet je dat ook niet wereldwijd verkondigen. Het product is toch gemaakt? Bewijs het, laat een foto zien, een video van het proces, maar vertel geen spookverhalen.

Ook vind hij de huidige manier van certificeren veel te gesloten. Volgens Maarten wordt C2C pas echt een succes als de grondleggers het certificeren niet langer in eigen hand zouden hebben. ‘Er is weinig vooruitgang op dit moment en dat vind ik jammer.’

Hij ligt er niet wakker van, als over twee jaar de filosofie vergeten zou zijn, zou hij dat jammer vinden, maar hij vindt het interessanter om naar duurzaamheid te kijken. ‘C2C is een fantastisch concept, ik ben ervan overtuigd dat het gaat werken, maar het is niet de ‘holy grail’. Duurzaamheid vind hij belangrijker, ‘het is de weg waar we naar toe moeten.’

Er is nog genoeg te bereiken op het gebied van duurzaamheid en C2C. Op korte termijn is het realiseren van de C2C bank van Frank Zanders het voornaamste doel van Maarten.
‘We zijn er nu al een tijd mee bezig en het ziet er nu echt heel goed uit, binnen een korte termijn kunnen we de bank waarschijnlijk vervaardigen en dan ben ik een tevreden man.’

donderdag 11 juni 2009

Teun den Dekker 'Gegijzeld door duurzaamheid'



Naam: Teun den Dekker
Expertise: Belevingsconcepten, Toerisme, Marketing, Leisure, Onderzoek & Events.
Conceptdenker Qreamteam

Wat is je ambitie op C2C gebied?
Geen ambitie, het is meer een vanzelfsprekend iets.
Raakt geïnspireerd door?
Een open blik en de mogelijkheid om op verschillende plaatsen te kunnen werken.
In aanraking gekomen met C2C door?
Door de projecten van het Qreamteam.


Teun den Dekker, werkzaam bij Co-Creations, kijkt met een open blik naar het leven. Belevenis is voor hem de basis van creatie. Hij houdt van afwisseling, het ene moment staat hij voor de klas, het volgende is hij met een klant in onderhandeling, even later vliegt hij voor een project naar Barcelona en werkt hij voor een klant binnen de Spaanse industrie. Juist de afwisseling lokt hem. De bron van zijn inspiratie kan hij niet direct benoemen. ‘Waar niet van? Misschien toch de mogelijkheid om op veel verschillende plekken te werken’

‘Laatst was ik in Barcelona. Als ik dan na een werkdag ergens op een terrasje nog even doorwerk, kan ik echt heel veel doen’. Aan de andere kant is hij er ook heel nuchter onder ‘Als ik in Venlo op kantoor zit, komt er ook van alles voorbij dat je als inspiratiebron kunt zien.’ Filosofisch gezien is het vooral zijn open blik die hem inspireert tot nieuwe dingen. ‘Zonder een open blik kan iets nog zo inspirerend zijn, maar dan zie je het gewoon niet, dan raak je niet geïnspireerd

Behalve een open blik, is ook duurzaamheid een belangrijke factor voor hem. Zowel zakelijk als privé, hij houdt er rekening mee binnen de op dat moment bestaande randvoorwaarden.
‘Eigenlijk zou het een vanzelfsprekend onderdeel van het dagelijkse leven moeten zijn.’

Duurzaamheid en C2C bestaat volgens Teun uit een en al beleving. Als jij je doelgroep ervan kan overtuigen dat het groen is, dan is het groen. Het heeft allemaal met perceptie en beleving te maken. Het is een big item bij een aantal mensen en omdat er nog weinig producten concreet gecertificeerd als C2C zijn, kun je ze het meestal alleen laten beleven.’

Binnen het Qreamteam vervult hij de rol van conceptdenker. De Venlo Verwelkomt Ontwerpwedstrijd 2009, voor de nieuwe stadsgids van Venlo werd bijna gewonnen door het team van Teun. Ze zaten bij de laatste vijf teams. Uiteindelijk won een team bestaande uit aantal andere leden van het Qreamteam de wedstrijd.

Momenteel is hij, samen met Jannie Schmitz, bezig met een project om een beeldmerk te ontwikkelen voor Gemeente Roerdalen. Het onderscheidingsteken zal op een milieuvriendelijke wijze ontworpen worden. ‘We gaan bijvoorbeeld geen plastic ‘give aways’ verzinnen, het beeldmerk moet duurzaam in te zetten zijn. Wij als Qreamteam doen geen dingen die echt slecht zijn voor het milieu meer. We zijn als het ware gegijzeld door duurzaamheid’

Als docent probeert Teun zijn hotelschoolstudenten ook kennis mee te geven over sustainability en hospitality. ‘Welke aspecten kun je gebruiken als Hoteleigenaar? Wat komt er kijken bij een groen hotel. Studenten vinden dat interessant, maar hebben vaak wel zoiets van: wat moeten wij ermee? Ze zien nog niet dat het een manier is waarop je kunt managen en beslissingen nemen.’

Volgens Teun werkt het zowel op de lange als korte termijn. ‘Waar belast ik mijn buren, mijn gasten mee als ik die beslissing neem en wat levert dat op? Het is ook een belangrijk marketingtool. Als je oprecht groen bent kun je dat ook in de marketing gebruiken, niet als het slechts een groen sausje is, maar als je echt milieuvriendelijk werkt mag je dat ook etaleren om gasten te krijgen.’

Alleen is de doorsnee student niet met duurzaamheid, milieu en groen bezig. ‘Als zij zelf het belang al niet zien om glas in de glasbak te gooien, hoe kunnen ze dan bijvoorbeeld een bedrijf op een duurzame manier runnen?’